қадалу
Смотреть что такое "қадалу" в других словарях:
миына қадалу — (Тау., Қош.; Шығ.Қаз., Ү Н.) миына қону; ұғыну. Мынау кітап сөзі м и ы н а қ а д а л а т ы н бала (Тау., Қош.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
Саруханогуллары — Сарухан Бейлик ← … Википедия
Давид II (Эфиопия) — Давид II, до коронации Либнэ Дынгыль, после титул Анбаса Сегад, в пер. перед кем склоняются львы (геэз ዳዊት, 1497( … Википедия
зертең болу — (Монғ.) шаншу қадалу. Больницаға жатып қалған екен, аздап з е рт е ң б о п қалса керек (А. А., Сүй. мен., 67) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
орнау — Қ орда., Қарм.) тию, қадалу. Тақ қолтықтың астынан найза о р н а ғ а н екен дейді Қ орда., Қарм.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
тұқию — (Сем., Абр.; Жамб., Шу) бас алмай, шұқынып қадалу. Т ұ қ и ы п қарасам, көзім көріңкіремейді (Сем., Абр.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қадаулан — ет. сөйл. Тік тұру, қақию; қадалу. Көз жылтында ызғар тұтанғанда, әлгі жирен қылдар қ а д а у л а н а қалды (С.Сматаев, Алғашқы асу, 49) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шанышқақта — ет. ауыс. Тікенше қадалу, түйреу. Ш а н ы ш қ а қ т а ғ а н ызғырыққа, аспанды қаптаған ақсұр бұлтқа қарап, «Япырай, күн жарықтық бір қиғылықты салғалы тұр ау» деп күбірледі (К.Мұқажанұлы, Ортеке, 13) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
